Usecases en toepassingen

De Settlement Layer (eerste laag)

De bitcoin blockchain als Settlement Layer is een nieuwe gedachtegang die in 2016 werd geïntroduceerd. Dit is opvallend omdat Satoshi Nakamoto bitcoin beschreef als P2P Electronic Cash. Misschien bedoelde hij cash als een vorm van bevestiging van een afspraak, want cash is ook een vorm van communicatie die moet worden vastgelegd.

Met de bitcoin blockchain als Settlement Layer heeft deze blockchain zich verder ontwikkeld tot een manier om waardevolle informatie (digitale contracten, handtekeningen, belangrijke transacties van grote omvang) vast te leggen. Minder essentiële transacties (zoals het betalen van een kopje koffie) worden verschoven naar de tweede laag, het Lightning Network.

Deze ontwikkeling biedt een aantal voordelen. Ten eerste hoef je geen bitcoin-client meer te draaien. Een programma, app, smart-apparaat of pinpas met ingebouwde Lightning Network-node is al voldoende om je aan te sluiten bij de gedistribueerde blockchain van het Lightning Network.

De Settlement Layer kan worden beschouwd als een spaarrekening/digitale identiteit/verificatiemethode en het Lightning Network als betaalrekening.

Het Lightning Network (tweede laag)

In 2017 kreeg de bitcoin-technologie een upgrade: Segregated Witness. Dit is een totaalpakket van oplossingen, correcties en aanpassingen in het protocol van de bitcoin blockhain. Dankzij Segregated Witness, afgekort Segwit, kunnen transacties worden uitgevoerd via een tweede laag, het Lightning Network. Deze laag biedt snellere transacties voor de prijs van enkele microcenten en heeft een grotere capaciteit.

Hoe werkt het Lighting Network?
Bron: http://forklog.net/bitcoin-lightning-meetup-in-kyi...

Het bitcoin blockchain-protocol kent een aantal verschillende soorten transacties, van eenvoudig tot ingewikkeld. Er zal een verschuiving ontstaan tussen het soort transacties; eenvoudige transacties zijn bijna kosteloos en kunnen in een paar milliseconden worden verwerkt via het Lightning Network (waarbij gebruik wordt gemaakt van de tweede laag), mits de transactie niet te groot is, bijvoorbeeld maximaal 500 euro. Het verwerken van een transactie via de Settlement Layer is duurder en de gebruiker moet wachten op zes confirmations, zes blokken die de transactie bevestigen. Dit kan ruim een uur duren. Daarom is het beter de Settlement Layer (eerste laag) alleen te gebruiken voor grote transacties, het ondertekenen van berichten en het verifiëren daarvan.

Atomic cross-chain handel

Als A een token aan B wil sturen, gaat dat tegenwoordig via een zogenaamde exchange. Een exchange is een vertrouwde derde partij die de handel tussen verschillende tokens/valuta verzorgt. Dit is eigenlijk in strijd met de bitcoin-filosofie; bitcoin was immers bedoeld om alle tussenpartijen te elimineren.

Met atomic cross-chain handel zijn dergelijke tussenpartijen overbodig als tokens/valuta ook gebruikmaken van een segwit-functie in hun blockchain. Bitcoin en litecoin ondersteunen beide Segwit. In principe kun je 0,1 BTC verruilen tegen 100 LTC via de Second Layer zonder tussenkomst van een exchange. Daardoor kan er veelvuldig gehandeld worden tussen beide valuta, tokens die tegen zeer lage kosten gekoppeld zijn aan bitcoins Rootstock, zonder deze handel aan te geven bij een exchange, tenzij een persoon kapitaal uitgedrukt in eigen valuta wil ontvangen.

Rootstock

Rootstock is een EVM-toepassing (Ethereum Virtual Machine) waarop je Ethereum Smart Contracts kunt draaien die gekoppeld zijn aan de bitcoin blockchain. Hierover later meer bij Ethereum 101.

Geldtransfers

Geldtransfers via de bitcoin blockchain worden beschouwd als een humanistische toepassing, want er is geen tussenpartij (de overheid of bank) meer aanwezig.

Als A vanuit Venezuela geld naar B in de VS wil overmaken, dan doorloopt die transactie de volgende route: eigen bank -> centrale bank van Venezuela -> ontvangende bank van de VS -> bank van B. Er zijn dus vier tussenpartijen en de kans bestaat dat de bank van A of de centrale bank van Venezuela de transactie blokkeert vanwege restricties van de overheid. Hierdoor is het voor zowel A als B niet mogelijk om een transactie uit te voeren. Er ontstaat een humanistisch probleem: B uit de VS kan niet of moeilijk geld overmaken naar zijn familie in Venezuela. Dankzij bitcoin wordt deze restrictie omzeild: B hoeft slechts bitcoins te kopen via Coinbase en deze te versturen naar het bitcoin-adres van A. Vervolgens kan A met de bitcoins goederen in Venezuela betalen, de bitcoins inwisselen tegen Amerikaanse dollars of zich beschermen tegen de dalende koers van de Venezolaanse bolivar (de bitcoin wordt dan meer waard).

Bron: http://www.coin.dance

Venezuela is een interessante casus op het gebied van geldtransfers met bitcoin. Dergelijke transfers zijn bestand tegen de recessie en kunnen bescherming bieden in geval van zwak monetair beleid. Meer informatie is te vinden op https://www.forbes.com/sites/realspin/2017/02/03/why-venezuelas-currency-crisis-is-a-case-study-for-bitcoin.

Ook in India, Afrikaanse landen, Iran en Zuid-Amerikaanse landen wordt de bitcoin steeds vaker gebruikt voor geldtransfers. Hieronder worden daarvan enkele voordelen beschreven.

Lagere kosten

Geldtransfers met bitcoin zijn goedkoper dan traditionele methoden om transacties naar het buitenland te versturen. Een overboeking naar het buitenland kost gemiddeld 7,68% van het verstuurde bedrag wereldwijd. In Europa hebben we een sterk monetair beleid en merken we niets van die kosten, maar die luxe hebben tweede- en derdewereldlanden niet. Een arbeider uit India bijvoorbeeld, is ongeveer al 10% van zijn werktijd kwijt aan de kosten voor het overmaken van zijn loon naar zijn familie.

Geen tussenpartijen

Zonder tussenpartijen verloopt de transactie van A naar B sneller. Bij traditionele methodes kan een overboeking twee dagen tot twee weken in beslag nemen; via bitcoin komt het geld waarschijnlijk binnen een dag aan bij de ontvanger. Iemand kan bijvoorbeeld via www.bitonic.nl voor vijftig euro aan bitcoins kopen en zich legitimeren met zijn telefoonnummer. Vervolgens stuurt hij deze bitcoins naar B in Thailand, die ze via elke betaalautomaat kan verzilveren voor Thaise bahts. Dit proces neemt slechts enkele uren in beslag; een wereld van verschil met de traditionele methoden.

Proof of Life

Elk blok in de blockchain heeft een unieke hashcode. Het is dan ook onmogelijk te voorspellen wat de hashcode is van het volgende blok.

Julian Assange heeft de unieke hashcode uitgesproken van een blok dat op dat moment was gemined, om te bewijzen dat de opname niet eerder had plaatsgevonden en hij dus nog leefde.

De hashcode is terug te vinden op elke blockexplorer-website, bijvoorbeeld https://www.blockchain.info.

Proof of Ownership

De blockchain kan ook dienen als Proof of Ownership, bijvoorbeeld dat een gekocht object een origineel product van de fabrikant is, en dus geen namaak. Wanneer iemand een product koopt, stuurt de fabrikant de koper een stuk informatie waarmee de code op het product (een QR-code) kan worden geverifieerd. Deze informatie kan bij het doorverkopen van het product worden overgedragen, zodat ook de tweede koper de authenticiteit van het product kan verifiëren. Zie http://www.nasdaq.com/article/using-the-blockchain-to-track-assets-for-proof-of-ownership-cm715872 voor meer informatie.

Proof of Existence

https://proofofexistence.com/about